آخرین مطالب
امکانات وب
خب خب بعد از چند وقت اومدم
امتحانا تموم شده و بچه ها یکی یکی دارن میرن خونه و منم جزو اخرین دسته از بچه هام که از خوابگاه میرن
اینکه ببینی جایی که یکسال توش زندگی کردی و همیشه شلوغ و پرسزوصدا بوده و با دوستات کنار هم بودین الان یکی یکی با رفتن بچه ها خالی میشه خیلی حس بدیه
خوابگاه با همه خوب و بدش مدل خاص خودشو داره و زندگی و تجربه جدیدیه
اگر درخواست مهمانی هم قبول شه و برم دلم واسه اینجا تنگ میشه
درسته خیلی اذیت شدم ولی خیلی وقتا هم خوب بود و وقتی برگردم خونه، زندگیمم برمیگرده به همون زندگی سابق
خوابگاه رو دوست داشتم
تاريخ پنجشنبه یکم تیر ۱۳۹۶سـاعت 5:22 نويسنده Shina| | #note_6...
خب خب سلام پس از قرنی اومدم وبلاگو آپ کنم
روز قبل از عید فطر رسیدم خونه و کلی خوش گذشت
چندباری رفتم دانشگاه واسه پیگیری کارای انتقالی و ترم تابستون که مدیر گروه نبود از اموزش هم میپرسم میگه ما در جریان برنامه هیئت علمی نیستیم
خب ینی چی آخههههه آموزش باید برنامه رفت و آمد کارکنانش رو داشته باشه دیگه اه
دوست جان هم از طرف بسیج رفت قم واسه برنامه هاش و آموزش
میگه سال دیگه هم تورو میفرستم :/
خلاصه همه چی خوب و خوش بود تا طبق معمول عزرائیل و ملک بدبختی ما رسید
داداشم که چقدر عصبانی شد ولی چه میشد کرد
از روزی هم که اومده همش بدبختی و بیچارگی و یه اعصاب راحت نداریم
یه شب راحت سرمونو زمین نزاشتیم #note_6...دیشب خونه مادر بزرگه مثل بچگیامون
هممون میخوابیدیم روی تخت کنار هم اسمونو نگاه میکردیم هممون ستاره داشتیم
الان هرکسی یه جای این کره خاکی
ولی هنوزم ستاره هامونو داریم البته اگه یادش باشه هرکسی یه روزی یه ستاره داشته
دنیا دنیای فراموش کردنه
بچه که بودمشنیده بودم هر کس تو آسمونیه ستاره داره ...منم گشته بودم وبزرگترین و براق ترین ستاره روانتخاب کرده بودم واسه ی خودم
شبا رو پله ی حیاط خونه مینشستم واز اینکه وقتی بزرگ شدممیخوام چیکار کنم وچه آرزوهایی دارم براش میگفتمفکر میکردم صدامو میشنوه ...!
حالا خیلی از اون شبا گذشتهمن بزرگ شدم اماهنوزم اون ستاره رومال خودم میدونم ...
هنوزم بعضی شباکنار پنجره م #note_6...